ABSTRACT

ÖZET

Konservatif tedaviye yanıt vermeyen seröz otitis mediada, miringotomi ve eş zamanlı ventilasyon tüpü tatbiki en etkili cerrahi tedavi yöntemidir. Bununla birlikte ventilasyon tüpü uygulaması sonucu oluşan komplikasyonların sıklığı bu cerrahi girişime alternatif yeni yöntemlerin arayışına neden olmuştur. Bu komplikasyonlardan biri, belki de tedavisi en zor olanı miringoskleroz ve timpanosklerozdur. Literatürdeki son çalışmalar miringoskleroz gelişimi ile reaktif oksijen radikalleri arasında güçlü bir bağ kurmaktadır. Hatta antioksidan madde verilmesi veya bu maddelerle kaplı tüp kullanılmasının miringosklerozu azalttığını bildiren çalışmalar mevcuttur. Bu çalışma ile miringotomi tekniğinin reaktif oksijen radikalleri üzerine etkisini dolayısıyla miringoskleroz gelişimi üzerine etkisinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.

Çalışma 27 sıçan üzerinde gerçekleştirildi. Hayvanlar iki çalışma ve bir kontrol grubu olmak üzere üç gruba ayrıldı. Radyofrekans grubunda bulunan 12 hayvanın (24 kulak zarı) her iki kulağına radyofrekans kullanılarak miringotomi uygulandı. Diğer çalışma grubundaki 10 hayvanın (20 kulak zarı) her iki kulağına miringotomi işlemi pik yardımıyla gerçekleştirildi. Kontrol grubunda bulunan 5 hayvanın (10 kulak zarı) ise kulak zarlarına hiçbir işlem uygulanmadı. işlemden 24 saat sonra hayvanlar sakrifiye edilerek timpanik membranları ve orta kulak mukozaları eksize edildi. Çalışma grubunda bulunan hayvanların sağ kulak zarları luminol ile zenginleştirilmiş kemi-lüminesans yöntemi ile reaktif oksijen radikalleri ölçümü için, sol kulak zarları ise histolojik inceleme için kullanıldı. Kontrol grubundaki hayvanların ise her iki timpanik membranları biyokimyasal ölçüm için kullanıldı. Elde edilen veriler istatistiksel olarak One-way Anova testi kullanılarak analiz edildi.

Rekatif oksijen radikalleri değerleri radyofrekans uygulanan hayvanlarda ortalama 45.8±9.01 olarak bulunurken, insizyonel yapılan grupta ise ortalama 55.9±9.0 olarak bulunmuştur. Bu iki değer arasındaki fark istatististiksel olarak anlamlıdır (p<0.05). Kontrol grubunda ise bu değer ortalama olarak 43.6±7.6 tespit edildi ve insizyonel miringotomi ile karşılaştırıldığında aralarındaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p<0.05). Radyofrekans grubu ile kontrol grubu arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark görülmemiştir (p>0.05). Histolojik incelemelerde insizyonel miringotomi grubunda la-mina propriada kalınlaşma, fibroblast sayısında artış ve subepi-telyal tabakada kalınlaşma dikkat çekmiştir.

insizyonel miringotomiye göre daha az travmatik bir yöntem olan radyofrekans miringotomi tekniği ile reaktif oksijen radikalleri oluşumu azaltılabilmekte, böylece ileride gelişebilecek sklerotik süreci önlemek mümkün olabilecektir.