ABSTRACT

Objectives:

To evaluate our treatment modalities and the results in the patients with sudden sensorineural hearing loss.

Materials and Methods:

Forty-nine patients (26 male, 23 female) with confirmed sudden sensorineural hearing loss were evaluated between 1995 and 2000 in our clinic. Age, sex, etiology, accompanying pathologies and prognostic factors were examined. Routine blood biochemistry, complete blood count, sedimentation rates and CRP were assessed. All patients were also evaluated by computed tomography or magnetic resonance imaging radiologically. Audiological assessment of the patients were performed before and after treatment. The treatment protocol included different combinations of bed rest, salt restriction, steroids, plasma expander dextrans (rheomacrodex) and acyclovir administration.

Results:

According to the pure-tone audiograms of the patients at administration to our clinic with sudden sensorineural hearing loss, 6 patients (12.2%) had mild sensorineural hearing loss, 17 (34.8%) had moderate sensorineural hearing loss, 14 (28.6%) had severe sensorineural hearing loss and 12 (24.4%) had profound sensorineural hearing loss. According to the configurations of the audiogram, 10 cases (20.4%) had up-sloping type, 9 (18.3%) had down-sloping type, 17 (34.6%) had flat type, and 13 (26.5%) had total hearing loss. 17 patients (44.7%) had tinnitus, and 10 (26.3%) had vertigo. Complete recovery was achieved in 83.3% of the mild hearing loss patients, in 41.2% of the moderate hearing loss patients, in 21.4% of severe hearing loss patients and in 25% of profound hearing loss patients. Partial recovery was achieved in 16.6% of mild hearing loss patients, 47.0% of moderate hearing loss patients, in 35.7% of severe hearing loss patients and 25% of profound hearing loss patients.

Conclusion:

Our treatment protocol was found to be effective in the treatment of sudden sensorineural hearing loss.

ÖZET

Amaç:

Ani işitme kayıplı olgularda uyguladığımız tedavi yöntemlerinin ve sonuçlarının değerlendirilmesi.

Gereç ve Yöntem:

Kliniğimizde 1995-2000 tarihleri arasında ani işitme kayıplı 49 olgu (26 erkek, 23 kadın) çalışmaya dahil edildi. Yaş, cinsiyet, etyoloji, eşlik eden tinnitus, vertigo, tedavi ve prognostik faktörler değerlendirildi. Fizik muayene ile birlikte, rutin biyokimya, hemogram, sedimantasyon ve CRP sonuçları incelendi. Tüm olgularda bilgisayarlı tomografi veya manyetik rezonans incelemesi yapıldı. Odyolojik inceleme, tedavi öncesi ve sonrası elde edildi. Tedavide yatak istirahati, tuz kısıtlaması, steroid, plazma genişletici dekstran (reomakrodeks) ve asiklovirin değişen kombinasyonlarından oluşan protokol uygulandı.

Bulgular:

Saf ses odyogramına göre 6 (%12.2) olguda hafif derecede işitme kaybı, 17 (%34.8) olguda orta derecede işitme kaybı, 14 (%28.6) olguda ileri ve 12 (%24.4) olguda da çok ileri derecede işitme kaybı tespit edildi. Odyogram konfigürasyon-ları incelendiğinde 10 (%20.4) olguda yükselen tipte, 9 (%18.3) olguda alçalan tipte, 17 (%34.6) olguda düz tip, 13 (%26.5) olguda da total işitme kaybı saptandı. Tinnitus olguların 17'sinde (%44.7), vertigo ise 10 (%26.3) olguda mevcuttu. Hafif derecede işitme kaybı olan 6 olgunun 5'inde (%83.3) tam, 1'inde (%16.6) kısmi düzelme izlendi. Orta derecede işitme kaybı olan 17 olgunun 7'sinde (%41.2) tam düzelme, 8 (%47) olguda kısmi düzelme oldu. iki (%11.8) olguda ise düzelme izlenmedi. ileri derecede işitme kaybı olan 14 olgunun 3'ünde (%21.4) tam düzelme, 5 (%35.7) olguda kısmi düzelme görüldü. Altı (%42.9) olguda düzelme görülmedi. Çok ileri derecede işitme kaybı olan olguların 3'ünde (%25) tam düzelme, 3 (%25) olguda da kısmi düzelme izlendi. Diğer 6(%50) olguda ise düzelme olmadı.

Sonuç:

Uyguladığımız tedavi yöntemlerinin ani işitme kayıplı olgularda etkin olduğu tespit edilmiştir.