ABSTRACT
Objectives:
To investigate the incidence of primary epidermoid carcinoma of parotid gland among the neoplasms originated from parotid glands, clinical behaviors and treatment results.
Methods:
Between 1992-2004, the files of 98 patients who were operated due to mass in parotid gland in the Ear Nose Throat Department of F›rat Medicine Center of University of F›rat researched retrospectively. The patients who had tumours primarily originated from parotid gland were evaluated according to age, sex, symptoms and findings, localization, treatment choosing, follow up time and recurrence.
Results:
The frequency of primary epidermoid carcinoma of parotid gland among parotid neoplasms was 2% (n=2) in duration of 12 years. Two patients were male and their ages were 64 and 69. The complaint of patients is asymptomatic swelling under of the ear. The localization of tumours was on the tail of parotid gland in both of two patients. No distant metastasis was detected preoperatively. The combination of radical surgery and postoperative radiation therapy were performed as treatment. The diagnosis of primary epidermoid carcinoma of parotid gland was confirmed hispathologically. No distant metastasis or local recurrence were found in postoperative follow up on 29th and 6th month respectively.
Conclusion:
Primary epidermoid carcinoma of the parotid gland has bad prognosis. Çombination of early diagnosis wide surgical treatment and postoperative radiation therapy, supply the better cure rates and locoregional control. Despite of patient’s number we think that our findings contributed the affirmative knowledge to the literature because of primary epidermoid carcinoma of parotid gland is a very unusual tumour.
ÖZET
Amaç:
Parotis bezinden kaynaklanan neoplazmlar içinde, parotis bezinin primer epidermoid karsinomunun görülme sıklığını, bu ne-oplazmın klinik davranış ve tedavi sonuçlarını araştırmak.
Yöntem:
1992-2004 yılları arasında Fırat Üniversitesi Fırat Tıp Merkezinde parotis bezinde kitle nedeniyle opere edilen 98 hasta ret-rospektif olarak incelendi. Primeri parotis bez epidermoid karsinom-lu olan hastalar; yaş, cinsiyet, semptom ve bulgular, tümörün yerleşimi, tümöre yaklaşım şekli, takip süresi ve rekürrens açısından değerlendirildi.
Bulgular:
12 yıllık süre içinde opere edilen parotis neoplazmları içinde parotis bezinin primer epidermoid karsinomunun görülme sıklığı %2.0 (n=2) olarak saptandı. Parotis bezinin primer epidermoid karsinomu tespit edilen iki olgu da erkek ve tanı anındaki yaşları 64 ve 69 idi. Hastaların hastaneye müracaat sebebi kulak altında şişlikti. iki olguda da tümörün yerleşimi parotis bezi kuyruğu olarak tespit edildi. Hastaların preoperatif değerlendirilmesinde uzak metastaza rastlanmadı. Hastalara, radikal cerrahi ve postoperatif radyoterapi kombinasyon tedavisi uygulandı. Parotis bezinin primer epidermoid karsinomu tanısı histopatolojik olarak da doğrulandı. Hastaların çok uzun olmayan postoperatif takiplerinde (29. ve 6. ay) uzak metastaz veya lokal rekkürense rastlanmadı.
Sonuç:
Parotis bezinin primer epidermoid karsinomu kötü prognoz-lu bir tümördür. Erken tanı, geniş cerrahi rezeksiyon ve postoperatif radyoterapi kombinasyonunun bu hastaların tedavisinde iyi kür oranı ve daha iyi bölgesel kontrol sağlamaktadır. Bizim olgu serimiz çok sınırlı olmasına rağmen parotis bezinin primer epidermoid karsinomu nadir görülen bir tümör olduğu için bu verilerin literatüre katkı sağlayacağını düşünmekteyiz.