Supratip saddle nose usually occurs by a trauma or by excessive resection of the septal cartilage. The techniques to correct saddle nose deformity include the use of free cartilage transplants, homografts, xenografts and alloplastic materials. In this study a procedure of rotating a part of the lateral crura of the alar cartilages (flying wings) into supratip saddle nose is described and the results of 16 patients with a minimum follow-up of 3 months are discussed. A total number of 14 (87.5%) patients have satisfactory corrections of the supratip saddle nose deformity. Advantage of the technique is the use of autogenous, local cartilage, which is easily accessible and expandable. Rotating the lateral crus gives a strong and reliable supratip support. Additionally, upward traction effect of the technique can be used in some patients who have drooping nasal tip. Patients with short nasal bone and short lateral crus, and patients with previously performed rhinoplasty are the relative contraindications of the flying wings technique. External approach via midcolumellar incision makes possible direct vision, with a wide exposure of both lateral crus and the septum. The flying wings technique can be incorporated easily into a partial or complete rhinoplasty and secondary septoplasty.

ÖZET

Supratip saddle nose olgularının büyük bir kısmının etyolojisin-de eksternal travma veya septal kıkırdağın aşırı rezeksiyonu bulunmaktadır. Defektin tamirinde otojen kıkırdak greftler, ho-mogreftler, ksenogreftler ve alloplastik materyaller kullanılabilmektedir. Bu çalışmada alar kıkırdak lateral kruslarının defekt bölgesine rotasyonunu (flying wings) içeren teknik tariflenmiş; postoperatif takip süresi minimum 3 ay olan 16 olgunun sonuçları tartışılmıştır. Hastaların 14'ünde (%87.5) cerrahi tekniğin tatmin edici sonuçlar verdiği gözlenmiştir. Kolayca erişilebi-len otojen bir kıkırdak kullanılması tekniğin avantajlarından bir tanesidir. Lateral krusların rhinion'a rotasyone edilmesi burun kıkırdak dorsumunu güçlendirir ve uygun bir estetik görünüm sağlar. Burun tipi düşüklüğüne sahip bazı hastalarda flebin traksiyon etkisinden de faydalanmak mümkündür. Tekniğin rö-latif kontrendikasyonları arasında hastaların kısa nazal kemiğe ve/veya kısa lateral krusa sahip olmaları ile daha evvel rinoplas-ti geçirmiş olmaları bulunur. Açık teknik rinoplasti yaklaşımı lateral krus ve septuma geniş ekspojur sağlayarak operasyonu kolaylaştırır. Flying wings tekniğini rinoplasti ve sekonder sep-toplasti gibi ek müdahalelerle kombine etmek de mümkündür.

Keywords: Supratip saddle nose, flying wing, lateral crus, external approach.