Objectives:

To investigate the expressions of distinct neuroendocrine (NE) markers in larynx cancer to find out possible prognostic implications.

Methods:

Thirty patients were evaluated in this prospective study. Tumors were graded according to the degree of differentiation. Immunohistochemistry (IHC) was performed using antibodies against neuron specific enolase (NSE), synaptophysin (SYNP), and chromogranin A (ChrA). Staining reactivity was graded semi-quantitatively as percent of stained cells into 5 levels.

Results:

The study consisted of 30 patients with squamous cell carcinoma (SCC) and its variants that were followed up for 5 to 38 months. Specimens included 13 total and 17 partial laryngectomies. Grade 2 SCC was the most prevalent type (63.3 %). On IHC evaluation, only one tumor with adenosquamous carcinoma features showed cytoplasmic ChrA (<5%). Ten tumors showed SYNP positivity (as rate 1 in 8 cases [27.6%] and rate 2 in 2 cases [6.9%]). SYNP expression was slightly more common in advanced stage than early stage (24.1% vs 10.3%, p= 0.433). With NSE, 14 tumors showed (48.3 %) positive expression where it reached rate 5 (76-100%) staining in some of them.

Conclusion:

In this preliminary study, we were able to describe NE differentiation with NSE and SYNP positivity in various types of non-NE laryngeal tumors. Though we could not put forth significant correlation of our results with survival and biological behavior of the disease, we believe that further investigation in a larger series is needed to define the role of NE differentiation as a biomarker of biological behavior in some laryngeal cancers.

ÖZET

Amaç:

Larenks kanserinde nöroendokin (NE) marker ekspres-yonunu araştırarak prognostik ilişkilerini tespit etmek.

Yöntem:

Prospektif özellikteki bu çalışmaya 30 hasta dahil edildi. Tümörler diferansiyasyon miktarına göre derecelendirildi. Im-münohistokimya (İHK) ile nöron spesifik enolaz (NSE), sinaptofi-zin (SYNP) ve kromogranin A (ChrA) spesifik antikorları kullanılarak immün reaktivite araştırıldı. Sonuçlar boyanan hücre yüz-desine göre 5 seviyede derecelendirildi.

Bulgular:

Bu çalışmada ameliyat sonrası 5 ila 38 ay takip edilen larenks yassı hücreli karsinom (YHK) ve varyantları bulunan 30 hasta mevcuttur. Seride 13 total, 17 parsiyel larenjektomi bulunmaktaydı. Grade II YHK en sık görülen tümördü (%63.3). İHK değerlendirmesinde yalnızca adenoskuamöz kanserli bir olguda seviye 1 ChrA pozitifliği izlendi (<%5). SYNP ile 8 olgu (%27.6) seviye 1, 2 olgu (%6.9) seviye 2 pozitiflik gösterdi. Bu pozitiflik ileri evrede erken evreye göre kısmen daha sık izlendi (%24.1'e karşılık %10.3, p=0.433). NSE ile 14 olguda (%48.3) yer yer 5. seviyeye varan pozitiflik görüldü.

Sonuç:

Bu ön çalışmada, non-NE larinks tümörlerinde NSE ve SYNP markerları ile NE farklılaşma varlığı dikkati çekmektedir. Sınırlı sayıdaki hasta ile İHK sonuçlarıyla hastalığın biyolojik davranışı ve sağkalım arasında bağıntı kurmak mümkün olmamıştır. Ancak hasta sayısı artırıldığında ve daha sensitif markerlar kullanıldığında, NE markerların larenks kanserinde biyolojik davranışı anlamaya yönelik yeni bir gereç olabileceğini düşünmekteyiz.

Keywords: Laryngeal cancers, prognosis, differentiation markers, neuron-specific enolase, synaptophysin, chromogranin A