ÖZET

Amaç:

Ratlarda travmatik geçici fasial sinir ezilmesi modelinde latans, amplitüd ve nöral cevap eşiği değişimlerinin, kalıcı hasar modelinde histopatolojik değişimin analizi.

Yöntem:

90 Wistard rata (220-280 g; 12-16 hafta) kalıcı ve geçici hasarlanmalar yapılarak oluşan elektrofizyolojik değişim 1 nci hafta, 1, 3 ve 6. ayda izlendi. Geçici hasar için 40 ratta fasial sinir 40 dakika süreyle vasküler klemplerle komprese edildi. Kalıcı hasar için diğer 40 ratta fasial sinirin 5 mm'lik kısmı rezeke edildi. Kalıcı hasar oluşturulan grupta serbest ve perife-rik uçtan alınan sinir örneklerinde inflamatuar ve Schwann hücre değişimi 1. hafta, 1, 3 ve 6. ayda ışık mikroskobu ile incelendi. 10 rat kontrol grubu olarak kullanıldı. Her intervalde uyarılmış EMG kayıtları alındı ve ölçümler Variance-analizi ile student-t testi ile karşılaştırıldı.

Bulgular:

Sinir ezilmesi grubunda 1. haftadan 1nci aya olan latans iyileşmesi (0.029, p<0.05) ve 1. haftadaki uyarılma eşiği kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p<0.05). Takip eden zaman intervallerinde azalmış amplitüd-teki düzelme anlamlı değildi. Sinir kesisi grubunda ilk haftada sinir distal ucunda Schwann ve inflamatuar hücre sayısı anlamlı olarak yüksekti. Takip eden zaman intervallerinde sinir perife-rik ucunda hücre sayısı anlamlı idi (p<0.05). 6. ayda en yüksek değerinde bulundu.

Sonuç:

Uyarılma eşiği ve latans değerleri hasarlanmış sinirin farklı durumlarını gösteriyor olabilir. Bu değerler amplitüde gore sinir iyileşmesini göstermesi açısından daha güvenli ve uyumlu bulundu. Klinik ortamda sadece amplitüde bakarak karar vermek riskli olabilir. 3 aydan sonra distal dejenerasyon ve inflamasyonun artması nedeniyle histopatolojik sonuçlar erken sinir onarımının uygun olduğunu göstermektedir.