Objectives:

Current opinion for the treatment of obstructive sleep apnea (OSA) leans towards minimal invasive procedures. The frequently used radiofrequency ablation technique for the treatment of tongue base hypertrophy is a favorable alternative. In our study, we aimed to evaluate our complication rates and evaluate our experiences with radiofrequency application to the tongue, which we have preferred for the treatment of OSA since 2004. We planned to compare our complications rates with those in literature.

Methods:

Seventy-five patients with OSAS treated in our clinic, between 2004-2009, using radiofrequency, were retrospectively evaluated regarding the rate and type of complication.

Results:

There were no intraoperative complications. 9 out 75 patients (1.2%) had complications where 7 of them were observed in the first week. Two others were observed further on after treatment. 4 patients had mucosal ulceration, 2 patients had odynophagia, 1 patient had temporary nerve paralysis and 2 patients had abscess formation. All the patients that had complications were treated medically. None of them had airway obstruction.

Conclusion:

Tissue ablation with radiofrequency, which is an option for minimally invasive surgical treatment of tongue base hypertrophy, is a frequently used modality. However debates over the amount of energy to use and the pattern of application, are still on going. Even though there are different results for complication rates in the recent literature, compared to other surgical techniques, radiofrequency is still a reliable and effective treatment.

ÖZET

Amaç:

Toplumdaki prevalansı giderek artmakta olan tıkayıcı uyku apne sendromunun cerrahi tedavisinde giderek daha minimal invaziv yaklaşımlar tercih edilmektedir. Günümüzde giderek yaygın kullanılmaya başlayan ve submukozal doku ablasyonu sağlayan radyofrekans cerrahisi de özellikle dil kökü hipertrofilerinin tedavisinde avantajlı bir alternatif oluşturmaktadır. Çalışmamızda 2004 yılından beri uyku apne cerrahisinde tercih ettiğimiz bir yöntem olan dil kökü radyofrenkans cerrahisi ile ilgili deneyimlerimizin retrospektif olarak gözden geçirilmesi ve komplikasyon oranlarımızın belirlenmesi amaçlandı. Bu bilgiler doğrultusunda verilerimizin literatürdeki çalışmalarda yer alan komplikasyon oranları ile kaşılaştırılması ve dil kökü radyofrekansı uygulamalarının güvenilirliğinin değerlendirilmesi amaçlandı.

Yöntem:

Retrospektif olarak; 2004-2009 yılları arasında kliniğimizde dil kökü radyofrekansı uygulaması yapılmış olan toplam 75 TUAS hastasında gelişen komplikasyon oranları değerlendirildi ve literatür ile karşılaştırıldı.

Bulgular:

İntraoperatif komplikasyon ile karşılaşılmadı. Postoperatif dönemde 9 tanesi erken postoperatif (birinci hafta) dönemde 2 tanesi geç postoperatif dönemde olmak üzere toplam 75 hastada komplikasyon gözlenen hasta sayısı 9 (%1.2) idi. Komplikasyonlar 4 hastada yüzeyel mukozal ülserasyon, 2 hastada ağrılı odinofaji,1 hastada geçici sinir paralizisi 2 hastada ise abse formasyonu şeklinde idi. Komplikasyon gözlenen hastaların hepsi medikal tedavi edildi. Abse formasyonu gözlenen hastalar yatırılarak parenteral antibiyoterapi uygulandı. Hiç bir hastada havayolu obstruksiyonu gelişmedi.

Sonuç:

Dil kökü hipertrofisinin cerrahi tedavisinde minimal invaziv bir tedavi seçeneği olan radyofrekans ile doku ablasyonu giderek daha yaygın bir kullanım alanı bulmaktadır. Bununla birlikte yapılacak uygulamanın şekli ve verilecek enerji miktarı ile ilgili tartışmalar halen devam etmektedir. Literatürde komplikasyon oranlarına yönelik farklı sonuçlar bulunmakla birlikte diğer cerrahi yöntemler ile kıyaslandığında dil kökü radyofrekansı uygulamaları halen güvenilir ve etkin bir tedavi yöntemidir. Çalışmamızda takip ettiğimiz dil kökü radyofrekans uygulanmış hastalardaki komplikasyon oranlarımız literatürde kabul gören oranlarla uyumludur.

Keywords: Obstructive sleep apnea, radiofrequency, tongue base.