Objectives:

Temporal bone fractures are usually occur after traffic accidents, fall down and severe stroke. The diagnosis and treatment of these patients can delay because of association with life-threatening head traumas that have priority in treatment. Morbidity may shorten or permanent sequelaes may be prevented by early otologic examination and high resolution computed tomography (CT) scans of the temporal bone for determining the fracture at the patient who had head injury.

Methods:

From the 120 patient, applied to the SB Tepecik Education and Research Hospital Emergency with head injury and consulted to neurosurgery and ENT, 22 patients with temporal bone fracture and who were over come to the life threatening, included to study. All the patients were followed at least 6 week. Patient could not tested with audiometry in 10 days were excluded to study.

Results:

At the examination of 22 patients, otorrhagia was defined at all patients history. Also hemotympanium was determined at 13 patients, perforation at 5 and hearing loss at 12. The type of the hearing loss of 9 patients was conductive, of 2 was neurosensorial, and of one was mix type.

Conclusion:

Otologic findings are essential at the diagnosis of the temporal bone fracture, and diagnose must be corrected with high resolution CT and hearing loss after temporal bone fracture must be followed at least 2 month, by this time treatment should be planned.

ÖZET

Amaç:

Temporal kemik kırığına bağlı gelişen otolojik patolojiler genellikle trafik kazaları, yüksekten düşme ve şiddetli darp sonrası oluşmaktadır. Bu hastaların çoğunluğunda hayati tehlike oluşturan ve öncelik arz eden ciddi kafa travmaları eşlik ettiğinden tanısı ve tedavisi gecikmektedir. Kafa travmalı hastalarda erken dönemde yapılacak otolojik muayene ve temporal bilgisayarlı tomografi (BT) ile morbidite azaltılabilir ya da kalıcı sekeller önlenebilir.

Yöntem:

01.01.2003 ile 01.01.2004 tarihleri arasında SB Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi Acil Servisi'ne kafa travması ile başvuran Beyin Cerrahisi veya KBB'ye konsülte edilen 120 hastadan temporal kırığı saptanan ve yaşamsal tehlikeyi atlatmış 22 hasta çalışma grubuna alındı. Tüm hastalar 6 hafta süresince takibe alındı. On gün içerisinde odyometrisi alınamayan hastalar çalışmadan çıkarıldı.

Bulgular:

Temporal kemik kırığı olan 22 hastayı kapsayan çalışmamızda; tüm hastalarda otoraji öyküsü, 13 hastada hemo-timpanum, 5 hastada perforasyon, 12 hastada işitme kaybı saptandı. işitme kayıplı 12 hastadan 9'unda iletim tipi işitme kaybı, 2'sinde sensörinöral işitme kaybı, bir hastada ise mikst tip işitme kaybı tespit edildi.

Sonuç:

Temporal kemik kırığının tanısında otolojik bulguların esas olduğu ve yüksek çözünürlüklü BT ile desteklenmesi gerektiği, temporal kemik kırığı sonucu gelişen işitme kaybında 2-3 aylık bir süre izlem ve buna göre tedavinin planlanması vurgulanmıştır.

Keywords: Temporal bone fracture, audiometry, CT, hearing loss.