Objective:

Patients who underwent endoscopic dacryocystorhinostomy (DCR) operation were analyzed for their nasal obstructive anatomic and pathologic infrastructures.

Methods:

Thirty two patients with distal lacrimal system pathology who underwent endonasal endoscopic DCR surgery in the Ear Nose and Throat Clinic were examined with endoscopy and their computed tomographies were evaluated for the nasal and paranasal pathologies. These findings were compared with 50 healthy subjects’ physical examination and computed tomography results. During the DCR operation patients were re-evaluated peroperatively for the nasal pathologies to be corrected if necessary.

Results:

No statistically significant difference was detected for the nasal septal deviation, agger nasi, concha bullosa, osteomeatal complex or ethmoid pathologies.

Conclusion:

The relation of the etiopathogenesis of the disease and nasal variations were evaluated because of the close proximity of the nasolacrimal system with the intranasal variations, but there was no statistical connection between them. During the endoscopic endonasal DSR operation obstructive nasal pathologies should be corrected in the same session if necessary.

ÖZET

Amaç:

Endonazal Endoskopik Dakriosistorinostomi (DSR) yapılan hastalar gerek tıkanıklık alt yapısı ve gerekse cerrahi girişimde sorun oluşturacak burun içi anomaliler açısından incelenmesi.

Yöntemler:

Distal lakrimal sistem patolojisi olan 32 hasta Kulak Burun Boğaz kliniğinde endonazal endoskopik DSR operasyonu geçirmişlerdir. Bu hastaların nazal ve paranazal patoloji ve varyasyonları endoskopik muayene ve bilgisayarlı tomografi ile değerlendirilmiş ve 50 lakrimal kanal tıkanıklık şikayeti olmayan bireyin muayene ve tomografi bulguları ile karşılaştırılmıştır. Bu hastalara DSR operasyonu sırasında nazal varyasyonlar yeniden değerlendirilerek gerekli olanlarda aynı seansta nazal cerrahi girişimler yapılmıştır.

Bulgular:

Septal deviasyon, agger nasi, konka bülloza, osteomeatal kompleks ve etmoid hastalık değerlendirmeleri istatiksel olarak anlamlı farklılık göstermemiştir.

Sonuç:

Yakın komşuluğu nedeni ile lakrimal kanal tıkanıklıkları ile nazal kavite varyasyonları arasında etiopatogenez açısından alt yapı araştırılmış ancak istatiksel bir bağlantı kurulamamıştır. Endonazal DSR’de ise cerrahiye zorluk oluşturan bazı nazal varyasyonların aynı seansta düzeltilmesi gereği sonucuna varılmıştır.

TR PDF

Keywords: Dacryocystorhinostomy, paranasal computed tomographies, nasolacrimal duct obstruction